شطح ِ هشتم

^{شطح ِ هشتم... به یادِ شبِ هشتم... شبِ عملیاتِ سینه زن ها}

^{ای سینه های خسته نفس دارید تا یاری ام کنید همین یک دم؟}

^{ای چشم های بسته هوس دارید جاری کنیم خونِ دلی با هم؟}

^{یاران طلب کنیم فراغت را... این ذائقه به دوست نمی سازد}

^{بالا بیاوریم خودی را که پرُ کرده ایم اَش از همگان کم کم}

^{دردی چشیده است دوایش را؟ گوشی شنیده است صدایش را؟}

^{هل من معینِ چشمِ عزیزی که خون گریه کرده است بر آن ماتم}

^{ای روضه های باز که می کُشتید عُشّاقِ محوِ گودی و مقتل را}

^{ما را رها کنید از این حیرت... از ما چه دیده اید مگر جز غم؟}

^{اشکوا الیک، صاحبِ میخانه... از عاشقیِ این دلِ دیوانه}

^{ای زخم های کهنه چرا رفتید؟ ما را نمی دهید چرا مرهم؟}

^{دنیا عَلَی العَفاست پس از پیرم... آتش فتاده است به تقدیرم}

^{ماندم چرا ز غصه نمی میرم... همچون سُلاله های بنی آدم}

^{عیّارهای عزم کجا رفتید؟... ای سالکانِ رنج کجا ماندید؟}

^{دیوانگانِ مست کجا بودید؟... مادر(س) که ناله داشت: «حسین(ع) جانم....»}

^{{ملزومات}}

^{- فرازی است از دنیای ندبه.: هَلْ مِنْ مُعِینٍ فَأُطِیلَ مَعَهُ الْعَوِیلَ وَ الْبُکَاءَ (آیا کسى هست یارى ام کند؟ تا با او و در کنارِ او... ناله و اشک و جنون را طولانى کنم)}

^{- تا سی و سه سالگی... تا عروجِ مان به آسمان}

^{بلکه تا همیشه ی زمان... پیرِ ما علیِ اکبر(ع) است...}

^{- بعد از حضورِ ارباب(ع) بر پیکرِ حضرتِ علی اکبر(ع) فرموده باشند: ولدی علی عَلَی الدّنیا بعدک العفا(فرزندم علی ،دیگر بعد از تو اُف بر این دنیا باد)}

^{- در روایتی از حضرتِ صادق(ع) خوانده بودم نقطه ی عطفِ عمرِ شیعیانِ ما سی و سه سالگی است. که حضرتِ مسیح(ع) هم در سی و سه سالگی به آسمان عروج کردند.}

^{- حضرتِ مسیح(ع) از راسخانِ در عزمِ قالو بلی به بلای اهلِ بیت(ع) است. ایشان و حضرتِ خضر(ع) سرّ ِ مستورِ محبّت و ارادت به اهلِ بیت(ع) اَند. فتامل...}

^{- گاهی زندیق ام... گاهی مومن... گاهی مجنون... گاهی عاقل... گاهی دلبسته... گاهی بیدل... این حالِ گاهی به گاهیِ ما اگر به دیده ی گاهی به گاهیِ رفقا دیده شود بهتر است . این حال باطنِ نفاق است... نفاقِ در ایمان البته... وگرنه در کفر که ثابت قدمیم بعونِ الله...}

^{{نظاره ها همه صرفِ خیالِ خود بینی است}

 ^{به دهر دیده ی بینا کجاست؟ عریان باش  -  بیدل} یا حق}