حالیا مصلحت وقت در آن می بینم
که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم
سر به آزادگی از خلق بر آرم چون سرو
گر دهد دست که دامن ز جهان برچینم
شما دل تنگ هستید... از بی مهریِ مردم و بی وفایی زمانه سخت به تنگ آمده اید و تصمیم جدّی گرفته اید که سر به دشت و صحرا و کوه و بیابان بگذارید، اجرای این کار بسیار پسندیده است. تازه متوجّه شده اید زندگی یعنی چه؟
این بهترین راه است، انشاالله در این فکر از مطالعه و تحقیق هم دست بر نمی دارید با توکل بر خداوند بزرگ...