«قلوبُنا مَعَکُم؟» یا... «سُیوفُکُم مَعَنا؟»

دعای خسته دلان مستجاب تر باشد

دلی که خون شده از غصّه ناب تر باشد

وفورِ رزق به بیداری اَش نمی بخشند

هر آنکه در سحرِ جمعه خواب تر باشد

عیارِ پیرِ خراباتِ ما خرابیِ ماست

خوشا به حالِ کسی که خراب تر باشد

گناه هر چه قَدَر بیشتر شود... بهتر

که در مقابلِ او بی حساب تر باشد

«قلوبُنا مَعَکُم؟» یا... «سُیوفُکُم مَعَنا؟»

سوالِ خشکِ من از این جواب... تر باشد

بنا گذاشته ام تا ز اشکِ خونِ دل ام...

محاسنم چو حبیب اَش خضاب تر باشد

{}

نظر به خلوتِ آن پیرِ جمکرانی داشت

نظاره ای که نظرهای آنچنانی داشت

به دوش و دل همه را می کشید تا غایت

بنازمش که عجب گُرده ی گرانی داشت

شهود، شاهدِ آیینه ی نگاهش بود

اگرچه پیشتر از جلوه... لَن ترانی داشت

دلیلِ خلقتِ خورشید و ماه تمثیلی ست

که او افاضه ی پیدا و آن نهانی داشت

ز قلّتِ عددِ بدر کم نمی ترسند

شنیده اند نگاهش چه شیعیانی داشت

ضمیر، گم شده در این غزل، بشارت باد

به نامِ او که من و ما و این و آنی داشت

{حال و هوا/ جمکران/ دی شب}