آشفته‌گی

آشفته‌ای که جز تو تکلّم نمی‌کند

آیینه‌ای که بی تو تبسم نمی‌کند

عاشق کمانِ تیرِ غم و رنجه‌ی خود است
حیرانِ این نشانه هدف گم نمی‌کندهرکس که وعده‌اش به قرارِ محبتی‌ست

در راهِ عشق تکیه به مردم نمی‌کند

آنکس که تا مقام‌ِ تحیّر رسیده است
در بابِ هیچ چیز تحکّم نمی‌کند

خاموشم از رهاییِ دریای بوالعجب
یک برکه‌ی جدا که تلاطم نمی‌کند...