پیراهن سیاه مرا بر تنم کنید

این اشک‌های لحظه به لحظه روانه چیست 

این حال بی‌قرار و غم بی‌نشانه چیست

چشمت مرا به ورطه‌ی آشوب برده است

حیرت برای ساکن آیینه‌خانه چیست

کی تیغ می‌کشی و کجا وعده می‌کنی

من که به اضطرار رسیدم، بهانه چیست

وقتی که چاره‌ی غزلی در تغافل است 

(آنَسْتُ نَارو از کلماتش زبانه چیست

از ذکر یونسیه لبم خشک شد ولی

در بحر ظلمت آینۀ بی‌کرانه چیست)

پیراهن سیاه مرا در نیاورید

این رنگ‌های منفعل و ناشیانه چیست