بلاتکلیف...

ریسمانی ست که بر گردنمان افتاده

عشق .. زخمی ست که روی تنمان افتاده

اثر زخم چه کردست که پای رفتن

حول و حوش همه ی بودنمان افتاده

او اگر جلوه نمی کرد نمی فهمیدیم

سکّه ی رونق ما و منمان افتاده

اثر روز ازل نیست که فیض ابدست

بوی عطری که به پیراهنمان افتاده

مست لایعقل چشمان سیاهی هستیم

بار تکلیف هم از گردنمان افتاده