زخمهای سخت چه قدر سادست!!...

چه ساده.. سخت می زنی به تن هوای تیغ را

بزن که عادتم شده اشارتی عمیق را

من از تو هیچ واژه ای نخواستم ولی شما

رسانده ای به ذکر صبح و شام ِ من دریغ را

رفیق مَن رفیق لَه .. اگر تو مقصدی و ره

پس اینچنین مکن رها به حال خود رفیق را

مرا که صید کرده ای مده به دست هرکسی

دوباره چلّه ای بکش نشانه ی دقیق را

برای رسم عاشقی... هدیه می کنم دلی

که رو سیاه می کند ز سرخی اش عقیق را