افسانه ی مجنون به لیلا نرسیده...

پیراهنِ حُسنم اگر از پشت دریده

از روبرویم نقص به آوازه رسیده

من نیستم آن یوسف مصری که بریزم

در گوشه ی زندانِ خودم اشک زِ دیده

فرزندِ هبوطم که به سیبی همه را داد

حالا شده ام یک بشرِ رنج کشیده

سیبی که نه سرخیست نشانش.. نه بهشتی

سیبی همه اش کال... خیالی نرسیده

هرچند که من بار امانت نکشیدم

پشتم شده از کسوت این بار خمیده

بازار به هم ریخته شد.. تا که بجنبم

دیدم که مرا جلوه ی ناچیز.. خریده

من را به همان نام بخوانید که هستم

یک آدم از هر چه به جز عشق بریده

"افسانه ی مجنون به لیلا نرسیده

گرگ دهن آلوده ی یوسف ندریده"

دو مصرع آخر از حضرت سعدی