دعای نیمه شبی را خرابِ رندان کن...

اگر که بند به بندِ تنم جدا بشود

هلا که بیرقِ مجنونی اَم رها بشود

غریبه اَم ز هر آنچه حسین(ع) کم دارد

به این امید که دل با تو آشنا بشود

به اشک غسل و به پیراهنِ سیاه کفن

چه می شود اگر آخر نصیبِ ما بشود

بنا نبود که ما بیش از این نفس بکشیم

نفس بزن که شهادت مگر بنا بشود

زکاتِ بودنمان هم نمی شود بدهیم

تمامِ عمر اگر وقفِ روضه ها بشود

ز دردِ خویش هر انچه که هست می گیریم

خدا نیاورد این دردها دوا بشود

دعای نیمه شبی را خرابِ رندان کن

دوباره روزیِ مان رزقِ کربلا بشود