یک شعر عاشقانه بخوانم ... اجازه هست ؟!

دیوانگی ما اثر چشم شما بود
این قدر که دل دور و ور چشم شما بود

تا پلک زدی قاعده ی عشق به هم خورد
آشفته شدن ها خطر چشم شما بود

وضعیت بحران زده ی مجمع عشّاق
از روز ازل زیر سر چشم شما بود

مجنون تو لیلا شد و لیلای تو مجنون
تغییر و تحوّل هنر چشم شما بود

خورشید خودش با همه ی نور وجودش
در چرخش هستی قمر چشم شما بود

چون تیر رها شد ز کمان باک نداریم
مژگان سیاهت سپر چشم شما بود

ما معتکف کعبه و شش گوشه ی عشقیم
توفیق همین هم ثمر چشم شما بود

عالم سرِپا مانده اگر . جلوه ی چشمیست
آن چشم که گریان و ترِ چشم شما بود

گفتند که حق گردنِ حق داشتی آقا
چون ذات فقدنا کفرِ چشم شما بود...!!!

شاه طوس

واله از شکّرِ شیرین لبِ لعلش بوس است
غیرِ چشمان خمارش همه چی منحوس است

رافت از عالم بالا... قدح از ساقی مهر
حق به سوی دل عشّاق که این سان لوس است

در صف محشر اگر کار دلت گیر افتاد
شرم بادت اگر امید به کیکاووس است

پر و بال دل مستانه به سوزاندن نیست
حول آن صحن و سرا پر زده و طاووس است

هر که آمد در این خانه گرفتارش شد
ساکن میکده شد گرچه یهود و روس است

ناله و خون دل و بارش مژگان چو بهار
دید و بی مکث شفا داد... صدای کوس است

شاه شمشاد قدم. خسرو شیرین دهنم
مالک ملک سلیمان چه؟؟ که شاه طوس است

مصطفی خرقه برانداز و به خورشید برس
غیر از آن نور تمامی سویی از فانوس است...

تو می دهی

گفتند آب و نان گدا را تو می دهی

دردی اگر که هست. دوا را تو می دهی

آقا شنیده ایم فقط از کریمیت

آقا رسانده اند رضا را تو می دهی 

دارم اگر مقابلتان حرف می زنم

تردید نیست جرات ما را تو می دهی

بیمار و مبتلا و پریشان و خسته ایم

تنها به شوق اینکه شفا را تو می دهی

ماها کجا و این همه مستی و بی خودی!!  

اذن دخول میکده ها را تو می دهی

ما نسل سومیم . پر از حیرت و سوال

تحویلمان گرفته . بها را تو می دهی

آماده ایم باز و تبرها به دوشمان

دستور هتک بت کده ها را تو می دهی

شاعر کجا و گفتن شعری برای تو

تعبیر ها و قافیه ها را تو می دهی

عبور از خط

عشق در خاطرم بدون عبور. چه تصاویر مبهمی دارد
زندگی. مرگ. فرقشان در چیست؟ تا از او بهره ی کمی دارد

زندگی چیست؟‌مرگِ بیداری . قبض و بسطی میان بود و نبود
هرکه از رنج می گریزد...سخت. یا به شادیست یا غمی دارد

خسته از زندگیِ تکراری . درد. غصه . مرگ . بیماری
قصه این است . تا که می پیچی باز هم جاده اش خمی دارد

حرف میزنی تناقض وار . شاید این حرف ها بهانه شوند
که جنون هم خودش برای خودش. حسّ و حالی و عالمی دارد

باز هم میزنی به حال غزل تا که یک لحظه بی خودت بشوی
ولی انگار ماجرای خودت حال و احوال درهمی دارد

که اگر گریه هم نبود. نبود. این همه صبر در مسیری سخت
صبر در مسیر سختی که . نیستی های ِ موسمی . دارد

اشک تنها سلاح جنگ تو بود. جنگ تو با خودت و با دشمن
بی امان صلح آمد و چشمت دیگر از گریه ها نمی دارد

دورِ این هرزه های شب کاره. هیچ کس نیست تا که همراهی
باشد و مرد این غزل دیگر... چه نیازی به مریمی دارد؟!

خسته ای خسته ی نبودن ها .  تا دم مرگ پر گشودن ها
بازدم تا که می کنی از درد. باز هم سینه ات دَمی دارد

نیستی قحطی تناقض هاست سخت تر هم نمی شود از این
در بهشتی که وصف کرده خدا سفره های فراهمی دارد

به عروجی نمی رسی و بهشت خالی از ساکنان روز ازل
و خدا باز هم برای هبوط. قصدِ حوّا و آدمی دارد

نه... هنوز این امیدها وهم اند. رنج تا مرگ ... شایدم تا هیچ
خون نیاز است تا که این تقدیر را بفهمیم مرهمی دارد

عشق انتهاست ... اما بعد ... باوری تلخ زود می فهمد
دیگر از رنج ها جدا شده ای.. کربلا سخت ماتمی دارد

رگه های امید اما هست. هیچ هم می شود کسی بشود
روضه ی حرّ هنوز هم  خواناست . روزگاران محرّمی دارد

-----------------------

پ.ن 1 : همیشه فکر می کنم از خط عبور کرده ام و به معنا رسیده ام ... اما مساله هنوز هست . انگار پنهانش می کنم(میکنیم)
پ.ن 2 : به قول شهید آوینی به نقل از ارنست یونگر در کتاب عبور از خط نیهیلیست مرحله ای از تفکر است که تا از آن عبور نکنی به معنا نمی رسی. البته مساله ی اهل روضه جداست... اما درد ... درمان می خواهد

برای امیر حسین پارسا

برای +امیرحسین پارسا که صفحه اش در گوگل+ دل آدم را زنده می کند:

مبهوت پُست* های پر از باور توام
من افتخارم است که در دفتر** توام

حتی برای وصف تو هم کم میاورم
اصلاً امیر هستی و من نوکر توام

حقا حسین اسم قشنگی برای توست
مادر(س) چه گفته بود به تو؟؟ .. مادر توام؟!

تو از کدام راه به مقصد رسیده ای؟
راهی نشان بده. به خدا مضطر توام

شعری بخوان. خطابه بکن. نکته ای بگو 
من پای ثابت غزل و منبر توام

حال قشنگ تو اثر اشک روضه هاست
مشتاق زل زدن به دو چشم تر توام

"آخر سرم تو بر سر نی راه میروی 
این خط و این نشان". و منم معبر توام!!

-----
شک نیست می روی و منم میرسم به تو
ای پیش تاز قافله. پشت سر توام

-------------------------------------------------------------------------

*پست مطلبی است که کاربر شبکه ی اجتماعی برای مخاطبان خود می گذارد

** در اصطلاح تخصصی شبکه های اجتماعی همان سیرکل است یا حلقه ی دوستان